Ανακούφιση από το στρες

Το στρες ορίζεται ως μία μη συγκεκριμένη αντίδραση του οργανισμού σε οποιαδήποτε κατάσταση λαμβάνει χώρα πάνω του και έχει ως αποτέλεσμα συμπτώματα όπως αύξηση της αρτηριακής πίεσης, έκκριση ορμονών, γρήγορη αναπνοή, σφίξιμο των μυών, εφίδρωση και αυξημένη καρδιακή δραστηριότητα. Το στρες δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Το μερικό στρες μας κινητοποιεί και μας κρατά σε εγρήγορση, ενώ το πολύ λίγο στρες προκαλεί προβλήματα. Εντούτοις, το υπερβολικό στρες μπορεί να πυροδοτήσει προβλήματα στην πνευματική και σωματική υγεία, ειδικά όταν το υφιστάμεθα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οποιαδήποτε εμπειρία που θέτει σε δοκιμασία την ενέργεια ή την ευεξία ενός ατόμου. Το στρες μπορεί να είναι πνευματικό, σωματικό ή συναισθηματικό.

Ένταση (Ψυχολογία): μία νοητική ή συναισθηματική κατάσταση κόπωσης ή αγωνίας, «Υπέφερε από κούραση και συναισθηματική ένταση», «Το στρες είναι ένας αγγειοσφιγκτήρας».

Σωματικά: Δύναμη που προκαλεί πίεση σε ένα φυσικό σώμα. «Η σφοδρότητα του στρες εκφράζεται με μονάδες δύναμης διαιρούμενες σε μονάδες περιοχής.» Η νοητική ή σωματική ένταση, που προκύπτει από σωματικές, συναισθηματικές ή χημικές αιτίες.

Τι μπορεί να θεωρηθεί ως «ανακούφιση από το στρες»;

Οτιδήποτε μπορεί να ανακουφίσει το κοινό στρες σε καθημερινή βάση, όπως η χαλάρωση, μπορεί να βοηθήσει. Εντούτοις, ο Hans Seyle, ένας Ούγγρος ιατρικός επιστήμονας, ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την λέξη «στρες», συνδέοντάς την με την εικόνα της εξαιρετικής φυσικής κατάστασης της υγείας. Η θεωρία του υποστηρίζει ότι όταν το σώμα αντιδρά στο στρες, δημιουργεί μία ανταπόκριση «συναγερμού».

Αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση και αντιδρά σύμφωνα με τον κάθε στρεσογόνο παράγοντα, στην καλύτερη περίπτωση σωστά και αποτελεσματικά, με τρόπους που το ανακουφίζουν. Η συνέχιση όμως του στρες, μπορεί να οδηγήσει σε μία κατάσταση «προσαρμογής», κατά την οποία μαθαίνουμε να συμβιβαζόμαστε ή να αντέχουμε τα συμπτώματα του στρες με το να προσαρμοζόμαστε σε αυτά. Αυτό μπορεί, πιο θετικά, να οδηγήσει στην δημιουργία μεγαλύτερης αντοχής στην απογοήτευση και μετακίνηση πίσω στην κατάσταση συναγερμού, γεγονός που ανακουφίζει από το στρες, ή, αρνητικά, στην αντίδραση με μία βολεμένη προσαρμογή, που (προσωρινά) αυξάνει τον πόνο του στρες, αλλά γίνεται εντέλει ένα νέο πρότυπο ελέγχου.

Αν το στρες συνεχιστεί για ακόμα περισσότερο, προκαλείται μία κατάσταση «εξάντλησης», που μπορεί να προκαλέσει σημαντική εξασθένιση του συστήματος. Αυτό το μοντέλο συναγερμού / προσαρμογής / εξάντλησης ταιριάζει σε όλες τις μορφές στρες, σωματικό, νοητικό, συναισθηματικό. Προφανώς, η μείωση του στρες είναι το κλειδί για την ευημερία. Η χαλάρωση βοηθάει, αλλά πώς μπορούμε να ξέρουμε πού μπορεί να βρίσκεται κρυμμένο το στρες στις καταστάσεις σωματικής, νοητικής ή συναισθηματικής προσαρμογής και εξάντλησης;

Με την βοήθεια του Συστήματος Κβαντικής Βιο-Θεραπείας EDUCTOR / INDIGO, μπορούμε ανώδυνα και μη επεμβατικά να δούμε τις αντιδράσεις σε κοινούς στρεσογόνους παράγοντες και να αρχίσουμε να συνθέτουμε την εικόνα.

Οι περισσότεροι βρίσκουν την εμπειρία της Βιο-Θεραπείας χαλαρωτική, καταπραϋντική και ευεργετική. Οι συνέπειες της Βιο-Θεραπείας ίσως περιλαμβάνουν τις παρακάτω πιθανότητες (ενώ μπορεί να υπάρξουν και πολλές άλλες):